esinthedressmaker

Bu Blogda Ara

Beyaz

Haziran 10, 2014

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

Hayalperest

Hiç bir zaman düzenli ders çalışan bir öğrenci olamadım.Tüm öğrencilik hayatımda bu böyleydi..Ne zaman ders çalışmak için kitapların başına otursam,bir müddet sonra kendimi hayal kurarken buluyordum.Buna rağmen tembel bir öğrencide değildim derste dinlemek yeterli geliyordu sanırım sınavlarımı iyi derece ile veriyordum..Gerçi pek çok defa sınavda bile hayal kurmuşluğum olmuştur :)Geniş bir hayal dünyam vardı bu beni diğer insanlardan ayıran bir özellikti..Bu özelliği öğrencilik yıllarımda fark edemesem de,çalışma hayatımda çok geçmeden fark etmiştim.Bu bir yetenekti..Hayal kurmak,tasarlamak ve gerçekleştirmek...Bu aynı zamanda bir tutkuydu.Ne olursa olsun söndürülemeyecek gerçek bir tutku..Hayal kur ve gerçekleştir.

Ölmek yasak

"ölüm kadar çabuksa eğer yaşamak hiç doğmamayı isterdim ama bir kere doğmuşum ölmek yasak.."Attila İlhan'ın ölümü yasaklayan sevgili dizeleri...Bu gün meme CA olduğumu öğrendikten bu yana ilk kez ölüm geldi aklıma.O da her parlak fikir gibi tuvalette geldi tabii :) Garip şey doğrusu önceki kanserimde tiroidde pek çok kez düşünüyordum ölümü,kendimi yakın hissediyordum.Sonra anladım ki kanser demek ölüm gibi bir şey ama kimsenin ölmediği bir şey demekmiş.Yani ölümcül türleride var tabii ama onlarda bile bazen müthiş mucizeler oluyor.İşin aslı Allah'ın dediği oluyor hep..Mesela bazen düşünüyorum o kadar ameliyata o kadar tedaviye diren sonra kafana düşen bir saksı yüzünden öl.Ölüm nedenin o saksıdaki çiçek olsun..Ölüm çiçeği.Garip ama dediğim gibi bu pek üzerine düşünülen bir konu değil sadece bazen herkes gibi benim de aklıma geliyor işte..Onkolojik tedavi görüyor olmamla bir ilgisi yok..Hem zaten Allah'ın yazdığı güne kadar ölmek yasak.. Not:Aşağıdaki kelli felli...

Geri gelir mi kayıplar..?

Yavaş yavaş gösteriyordu hastalık yıkıcı yönlerini..Ben hep onunla iyi geçinmeye çalışıyorum ama o..Önce memelerimi aldı,yerine silikon takıldı ama his yoktu ve hiç bir zaman eskisi gibi olmayacaktı sol meme ucu yapılsa bile..Sonra saçlarımı aldı stilimin en belirgin özelliği olan saçlarımı evet saçlarımın bir karakteri vardı ve peruk çakma channel döpiyes gibi duruyor.Son darbesi maske ile oldu gülüşümü aldı..Maskenin altındanda gülüyorum gülüyorum ama dişlerim dudaklarım kayıp..Kime sorsam beni gülüşümle tanır şimdi ise tanınmayacak haldeyim.Bu böyle devam etmeyecek biliyorum hepsi geçici saçlarım,gülüşüm,sol meme ucum hepsi geri gelecek sadece biraz sabretmeliyim farkındayım ama şu an neden ağlıyorum bilmiyorum.. Tüm bunların arasında kendimi kısıtlanmış hissettiğimden midir..?Sırf bir şeye bağımlı olmamak için sigara dahi içmeyen ben şimdi maske,peruk,doktor,zehr-i şeker bağımlısı olduğum için mi..?Hep doğal olanın en güzel olduğunu savunan ben silikonlu,peruklu bir güzellik abides...

Blogger tarafından desteklenmektedir